......
W pierwszej kolejności, wskazać jednak trzeba, iż słusznie jest stanowisko apelacji, że roszczenie odszkodowawcze właściciela lokalu przeciwko gminie przewidziane w art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego ( Dz.U.2005, nr 31, poz. 266 j.t. ) w związku z art. 417 k.c. obejmuje wynagrodzenie szkody w pełnej wysokości. Obejmuje ono również roszczenie o odszkodowanie odpowiadające wysokości czynszu, jaki właściciel otrzymywałby od najemcy, gdyby stosunek najmu nie wygasł. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 grudnia 2007 r., sygn. akt III CZP 121/07 odpowiedzialność odszkodowawcza gminy wobec właściciela za niedostarczenie lokalu socjalnego byłemu lokatorowi, uprawnionemu, według wyroku orzekającego eksmisję, do lokalu socjalnego i odpowiedzialność tego właściciela, oparta na art. 18 ust. 1 i 3 u.o.p.l., ma – w zakresie, w jakim ich obowiązki pokrywają się – charakter odpowiedzialności in solidum. Z zobowiązaniem in solidum mamy do czynienia wówczas, gdy kilka osób na podstawie odrębnych stosunków prawnych jest zobowiązanych do spełnienia w całości tego samego świadczenia wobec jednego podmiotu - lecz nie ma podstaw do przyjęcia solidarnej odpowiedzialności dłużników, brak jest bowiem przepisu, stanowiącego źródło solidarności ( por: Agnieszka Rzepecka – Gil, Komentarz do art. 369 Kodeksu cywilnego, Lex). Stosowanie do treści art. 18 ust 1 i 3 u.o.p.l. osoba uprawniona w wyroku eksmisyjnym do lokalu socjalnego ma obowiązek zapłaty właścicielowi wynagrodzenia na poziomie czynszu uiszczanego przed wygaśnięciem uprawnienia do korzystania z zajmowanego nadal lokalu. Skoro więc odpowiedzialność gminy i osoby uprawnionej do lokalu socjalnego ma charakter odpowiedzialności in solidum, to niewątpliwym jest, że odszkodowanie należne od gminy nie powinno być niższe od wysokości czynszu, który taka osoba obowiązana była uiszczać przed wygaśnięciem stosunku najmu.
Pomimo prawidłowej argumentacji prawnej skarżącego w przedstawionym wyżej zakresie, nie było jednak podstaw zmiany zaskarżonego wyroku. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozwala na ustalenie wysokości odszkodowania, do którego zapłaty byłaby obowiązana osoba uprawniona w wyroku eksmisyjnym do lokalu socjalnego, a zatem odszkodowania odpowiadającego wysokości czynszu, który osoba taka miała obowiązek opłacać przed wygaśnięciem uprawnienia do korzystania z zajmowanego nadal lokalu. Wbrew twierdzeniom apelacji do pozwu nie załączono umowy najmu lokalu z dnia 14 czerwca 2008, jak również nie dołączono aneksu do tej umowy z dnia 17 lipca 2009 r., z którego to aneksu mogłoby wynikać, że W. D. zobowiązała się uiszczać czynsz w wysokości 350 zł miesięcznie. Co więcej, najemczyni – W. D. przesłuchana w charakterze świadka również nie potwierdziła tej okoliczności. Wskazała jedynie, że w początkowym okresie uiszczała czynsz w takiej wysokości, w jakiej była w stanie, później już w ogóle nie płaciła czynszu. Brak możliwości ustalenia wysokości odszkodowania w sposób wskazany w art. 18 ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów (…) uniemożliwiał korektę zasądzonej w zaskarżonym wyroku kwoty, zgodnie z wnioskiem apelacji.
...
Jeżeli potrzebują Państwo konsultacji z zakresu odszkodowania od gminy za niedostarczenie lokalu socjalnego prosimy o kontakt
61 641-64-61
Z naszej strony spotkają się Państwo ze wsparciem adwokata lub radcy prawnego w powyższym zakresie.
